U hramu Svetog Đorđa u Prizrenu obeležava se slava Prizrenske bogoslovije Sveti Ćirilo i Metodije.Na obeležavanju hramovne slave prisustvuje i pomoćnica direktora Kancelarije za KiM, Milena Parlić.
Liturgijom i sečenjem slavskog kolača u hramu Svetog Đorđa u Prizrenu proslavljen je praznik Sveti Ćirilo i Metodije i slava Prizrenske bogoslovije, koja ove godine proslavlja 153 godine postojanja.
Episkop Kirilo istakao da su svoju glavnu ulogu braća odigrala prilikom slanja od strane vizantijskog cara i carigradskog patrijarha da propovedaju među Slovenima.
“Tu silu u sebi nosi i naša Prizrenska Bogoslovija posvećena svetoj braći Kirilu i Metodiju. Ona više od vek i po svedoči o tajni i sili vaskrsenja na ovim prostorima. Bilo je uspona i padova u njenom radu zbog ratnih prilika, ali najduži prekid ona je imala posle nemilih događaja 2004. godine. Kada je po svedočenju Vladike Teodosija do temelja zapaljena kao i ovaj sveti hram koji je bio skoro do temelja razrušen. Međutim, telo jake vere, velike duhovne snage i sile Božije koji nose učenici gospodnji i naš vladika Teodosije sa svojim saradnicima učinili su da se mi na ovaj dan sakupljano ovde“
Kirilo i Metodijr su najpre otišli u Centralnu Evropu, na prostore današnje Moravske i Češke, gde je njihova propoved imala velikog uspeha, te je narod počeo masovno da prihvata pravoslavnu veru. Njihova priprema za ovo poslušanje ogledala su u sastavljanju slovenskog pisma i prevođenju bogoslužbenih knjiga, kako bi narod mogao da bogosluži na svom jeziku. Tako Kiril najpre sastavlja prvo slovensko pismo glagoljicu. Sveti Kiril je napisao slovensko pismo, koje danas nazivamo ćirilicom, a za zapadne Slovene sastavio je glagoljicu. Tako od Svetog Kirila potiču oba pisma i ćirilica i glagoljica. Ova Sveta braća su prevodila i bogoslužbene knjige na tadašnji govorni jezik, kao i Sveto pismo. Jedan od najvećih razloga za njihovo gonjenje i protivljenje njihovom bogougodnom delu bila je poznata trojezična teorija prema kojoj postoje samo tri jezika na kojima se mogu savršavati sveta bogosluženja: jevrejski, grčki i latinski. Kada su Sveti Kirilo i Metodije prognani iz Češke i Moravske, išli su u Rim radi blagoslova, kod pape, koji je tada, treba naglasiti, bio pravoslavne vere, jer Crkva još uvek nije bila podeljena na Istočnu i Zapadnu.U jednom od sjedalnih na jutrenju nabrajaju sva njihova dela, i govori se kako su oni zaslužni što mi danas razumemo reči Evanđelja i bogosluženja, a pre svega reči Evharistije. Himnografija njihovog praznika naziva ih i ravnoapostolnim jerarsima i prosvetiteljima koji slovenskom narodu posejaše seme bogopoznanja i pobožnosti.
Bogoslovija je svoju misiju nesmetano vršila, uz kraće prekide u vreme ratova, sve do 1999. godine, kada su đaci i profesori, zbog novonastale situacije na Kosovu i Metohiji, radi bezbednosti, evakuisani u Niš i tamo nastavili sa radom. Bogoslovija u Prizrenu je u tom periodu služila kao saborno mesto za Srbe iz Podkaljaje koji su smatrali da su tu, usled prisustva nemačkih NATO vojnika, bezbedni.
17. marta 2004. godine, međutim, ti isti vojnici nemo su gledali kako rulja terorista pali bogosloviju i sve srpske kuće i crkve u Prizrenu. Do jedne! Činilo se, kada je Bogoslovija tada u potpunosti izgorela, da se aktom zločinaca njena misija u istoriji završila.
Volja Božija bila je ipak drugačija. Blagoslovom Svetog Arhijerejskog Sinoda, na čijem je čelu još jedan nekadašnji đak, profesor i rektor Prizrenske Bogoslovije, Njegova Svetost G. G. Irinej, na predlog Episkopa raško-prizrenskog, G. Teodosija, posle najdužeg prekida rada u svojoj jednoipovekovnoj istoriji, na Malu Gospojinu, 21. septembra 2011. godine, ovo učilište vaskrsava i ponovo počinje sa radom, svedočeći istinu Vaskrsenja Hristovog.
U početku je u bogosloviju upisana samo jedna, prva generacija obnovljene škole, koja je učila, radila i konačila u jednoj jedinoj obnovljenoj zgradi, onoj istorijskoj u kojoj je bogoslovija sto četrdeset godina pre toga i počela sa radom. Sa svakom sledećom generacijom dolazili su i novi profesori i druge zgrade su se, jedna za drugom, obnavljale.
Odmah je obnovljena i tradicija da se prvog dana nove školske godine služi pomen caru Dušanu u njegovoj zadužbini kraj Prizrena, manastiru Svetih Arhanđela, gde se novoupisanim đacima prvacima održava prvi čas iz Istorije Srpske Crkve.
Uz podršku i pomoć Ruske Pravoslavne Crkve, posebno Sretenjskog Manastira, Evropske komisije, Vlade Republike Srbije, Kraljevine Norveške i drugih mnogobrojnih prijatelja sa svih strana sveta, obnova zgrada Prizrenske Bogoslovije, školske 2015/16.g. kada je peta generacija đaka primljena, okončana je i obnova celokupnog kompleksa Prizrenske Bogoslovije. Oformljena je nova bilioteka, čitaonica, sala za priredbe, trpezarija i kuhinja, sobe za učenike, fiskulturna sala.
